Agata Konefał stworzyła powieść o dwóch plemionach Słońca i Księżyca. Główna bohaterka Sonya, trzecia córka wodza Heliosa i matki Hiru okazuje się pozbawioną totemu istotą, co nie jest dla niej korzystne. Popada więc w konflikt i musi uciekać. Zdecydowanie fakt, że główną postacią jest nastolatka sugeruje dla kogo jest ta powieść. Nasze dzieci nie będą rozczarowane.
“Wszyscy ludzie z Plemienia Słońce mieli brązowe, występujące w najróżniejszych odcieniach oczy; rude, jasnobrązowe lub blond włosy i skórę odznaczającą się mniej lub bardziej opalenizną. Liczni szczycili się piegami, których Sonya po cichu zazdrościła, bo któż nie cieszyłby się z pocałunków samego Słońca?”
“Członkowie Plemienia Słońce często tak robili. Obejmowali siebie samych. Wierzono, że w ten sposób nawiązywało się kontakt z zamieszkującymi ciało duchami, co wzmacniało moc totemu”.
Jak oczywiście można podejrzewać między oboma plemionami nie dzieje się dobrze. Ludzie dnia są inni od ludzi nocy, a to stanowi poważny problem. Zdecydowanie książka potrafi wciągnąć nawet dorosłego czytelnika. Słońce to przecież odwieczna moc, o której pisało wielu. Młodzież w przyjemny sposób może dowiadywać się o możliwych wierzeniach, konfliktach, sile ducha. Dodajmy do tego wątek rodzącej się miłości, a mamy ciekawą młodzieżową powieść.
BPK-S
